بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آيت الله هاشمي عليا (حفظه الله):
حیات حقیقی نزد اهل عرفان حیاتِ نفس است، که به اتصافش به هدایت و علم و ایمان و اخلاق مرضیه محقق است. مراد از آیه شریفه مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً؛ متصف کردن نفس به این صفات است. این معنا در بیان نورانی امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه آمده است که هر کس نفس را به هدایت رهنمون کند، گویی حیاتش بخشیده و هر کس آن را به گمراهی کشاند، جانش را گرفته است. امام علیه السلام حیات را به هدایت و قتل را به گمراهی تعبیر کرده است.
اساتید وجودشان نور است و به دیگران هم نور می دهند. استاد همانطوری که دانش را به متعلم می آموزد باید او را به جنبه های اخلاقی و معنوی نیر هدایت نماید.
اقرب الناس من درجة النبوة أهل العلم و الرشاد، نزدیک‌ترین مردم به درجات نبوت و انبیاء اهل العلم و الرشاد آن‌هایی هستند که اهل علم و اهل ارشاد مردم هستند، به مردم نور می‌دهند، خود آن‌ها نورانی هستند، وجود آن‌ها نور است و به مردم هم نور می‌دهند. استاد همان‌طور که علم را به مغز و فکر شاگرد تزریق می‌کند، باید جنبه‌های اخلاقی و معنوی را هم تزریق کند، آن‌ها را ارشاد، هدایت و موعظه کند، نظم، کار و اخلاق خود او آینه‌ای باشد تا شاگرد بتواند تا آخر عمر استفاده کند.
رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا قُلْتُ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا الْحَدِيثَ.[1] خداوند رحمت کند بنده‌ای را که أَحْيَا أَمْرَنَا امر ما را احیا کند، مردم را با ولایت حق، ولایت انبیاء و اولیاء و ائمه معصومین و طریق ولایت احیا کند قُلْتُ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ چگونه امر شما را احیا و زنده کنیم قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا علوم ما را بگوید، یعنی همین قرآن و احادیث اهل بیت و دعاها و کلمات ائمه معصومین، تمام معارفی که انسان به آن نیاز دارد، اعتقادی، اخلاقی، عملی، انسانی در این کلمات نورانی ائمه معصومین موجود است، در قرآن موجود است، کمبود نداریم، قیامت جهال، کفار، فساق هیچ حجتی ندارند، خدا حجت را تمام کرده، از فطرت ما گرفته تا خارج، کتب آسمانی، انبیاء الهی، بعد ائمه معصومین، علماء ربانی را خداوند قرار داده که جهال و کفار قیامت بر خدا حجتی نداشته باشند، قُلْتُ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ علم ما را یاد می‌گیرد و به دیگران هم یاد می‌دهد.
روایت امام صادق را دقت کنید رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً كَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً كَانُوا دُعَاةً إِلَيْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَاتِهِمْ لَيْسَ كَمَنْ يُذِيعُ أَسْرَارَنَا.[2] خدا رحمت کند قومی را که چراغ و نور هدایت خلق و بندگان خدا بودند، تا این چراغ خود نور نداشته باشد به دیگران نوری نمی‌دهد، آن‌هایی که می‌خواهند سراج و نور باشند باید اول خود نورانی بشوند، تا نور بدهند، كَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً كَانُوا دُعَاةً إِلَيْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَاتِهِمْ خدا رحمت کند آن کسانی که داعی به ما ائمه هستند، مردم را به ما ائمه دعوت می‌کنند، هدایت می‌کنند با اعمال خود و مجهود طاقت خود، یعنی تا آنجایی که طاقت دارند کوشش و جهاد می‌کنند، تا دل‌ها را بسوی حق و اولیاء الهی و ائمه معصومین سوق دهند.
بنابراین یکی از کارهای شما طلاب تبلیغ امر دین است، در این مسأله
کوتاهی نکنید، حتی اگر به شما بی‌اعتنایی شد شما باز هم کار خود را بکنید، بدانید
که عزیزان من! امروز وجود این عمامة تبلیغ است، خواهران بدانند که همین چادر مشکی
آن‌ها تبلیغ دین است. پس مراقب رفتار و کردار و اعمال خود باشیم.
[1]. وسائل الشيعة، ج27، ص92، باب8، باب وجوب العمل بأحاديث النبي ص و الأئمة ع المنقولة في الكتب المعتمدة و روايتها و صحتها و ثبوتها
[2]. مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، ص291، باب23، باب تحريم إذاعة الحق مع الخوف به