آيت الله هاشمي عليا (دام ظله):

پیامبر اکرم “طبیب دوارٌ بطبه” بود؛ در هر حالی و در هر موقعیتی طبابت می کرد و بیماری های روحی و اخلاقی را علاج می فرمود. هر زمینه ای که فراهم می شد هر چند جزئی، نصیحت می کرد. لذا وقتی مردم را دید که اطراف دیوانه ای جمع شده اند و می گویند او “مجنون” است، فرمود: هَذَا الْمُبْتَلَى وَ لَكِنَّ الْمَجْنُونَ الَّذِي يَخْطُو بِيَدَيْهِ؛ این فرد بیمار است، دیوانه کسی است که با دست خود راه می رود و تبختر میکند. تبختر تکبر و خود بزرگ بینی است. شانه هایش را تکان میدهد و حرکت می کند. فرمود: این فرد ازخدا تمنای بهشت دارد در حالیکه خود مقیم معصیت است. انسان گاهی گناهی می کند و تمام می شود و میگذرد، اما فردی که با تکبر و تبختر حرکت می کند، مقیم در معصیت خود است. شانه هایی که تبختراً تکان می دهد، معصیت است.

https://www.instagram.com/p/CG1cgU6nOIP/?igshid=1goasd7n86rlh